ΦΟΙΝΙΚΟΔΑΣΟΣ ΒΑΪ: 
Είναι το μεγαλύτερο φοινικόδασος της Ευρώπης και καταλαμβάνει περίπου 250 στρέμματα από αυτοφυείς φοίνικες του Θεόφραστου (Phoenix Theofrasti).Το όνομά του ετυμολογείται από την ελληνική λέξη “βάγια” που είναι το όνομα για τα φοινικόδεντρα, και σύμφωνα με το θρύλο της περιοχής, το φοινικόδασος δημιουργήθηκε όταν Άραβες πειρατές

ήρθαν εδώ με τα καράβια τους έφαγαν τους χουρμάδες που είχαν μαζί τους και πέταξαν τα κουκούτσια στο χώμα, απ’ όπου φύτρωσαν περίπου 6000 φοίνικες.Το Βάι είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Κρήτης και ταυτόχρονα μία από τις ομορφότερες και πιο ξεχωριστές περιοχές σε όλη τη Μεσόγειο. Απέχει 24 χιλιόμετρα από τη Σητεία.

ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ: 
Λίγο βορειότερα από το φοινικόδασος βρίσκεται η αμμώδης παραλία της Ερμούπολης. Πραγματικά μαγευτικές εικόνες με ένα τοπίο μοναδικό. Και εδώ ο επισκέπτης μπορεί να συνδυάσει το καλό θαλασσινό μπάνιο με την επίσκεψη των ερειπίων της αρχαίας Ιτάνου. Η ίδρυση της Ιτάνου ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους.

ΞΕΡΟΚΑΜΠΟΣ: 
απέραντο γαλάζιο της θάλασσας του Ξερόκαμπου. Στις εκπληκτικές παραλίες του Ξερόκαμπου, με τις αμμουδιές και τα κρυστάλλινα νερά αλλά και τον φυσικό άργιλο, φύονται οι Κρίνοι που απεικονίζονται στις Μινωικές τοιχογραφίες. Επίσης εδώ υπάρχει ένας σημαντικός υδροβιότοπος με αποδημητικά πουλιά.

ΚΑΤΩ ΖΑΚΡΟΣ: 
βρίσκεται σε ένα σημείο στρατηγικής σημασίας, σε ασφαλισμένο κολπίσκο.είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μια όμορφη και ήρεμη βοτσαλωτή παραλία. Εδώ ανασκάφηκε και το 4ο σε μέγεθος Μινωικό Ανάκτορο της Κρήτης, το μόνο που βρέθηκε ασύλητο. Υπολογίζεται ότι η έκταση που καταλάμβανε μαζί με τα παραρτήματά του ξεπερνούσε τα 8.000 τετραγωνικά μέτρα και περιελάμβανε περίπου 300 διαμερίσματα, συμπεριλαμβανομένων και των αιθουσών διαφόρων χρήσεων. Οι ανασκαφές που ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1960 ανέδειξαν τα ερείπια του παλατιού, που είναι εμφανή και επισκέψιμα, ενώ τα ευρήματά του φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου.

ΜΟΝΗ ΤΟΠΛΟΥ: 
Η Μονή Τοπλού ή Μονή Ακρωτηριανής μοιάζει με ένα μικρό φρούριο. Άκμασε ήδη από τον 15ο αιώνα και παρά τις λεηλασίες που δέχτηκε από πειρατές και άλλους κατόρθωσε τον 18ο αιώνα να είναι ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά κέντρα της Κρήτης. Εδώ αξίζει οπωσδήποτε να επισκεφτούμε το Μουσείο Εικόνων & Εκκλησιαστικής Τέχνης στο οποίο θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά κάποιες από τις σημαντικότερες εικόνες στο νησί, όπως η εικόνα της Αγ. Αναστασίας, η εικόνα του Ένθρονου Χριστού, και η εικόνα «Μέγας ει Κύριε» (1770) του Ιωάννη Κορνάρου. Η Μονή είναι επίσης επίκεντρο βιολογικών καλλιεργειών ελαιολάδου, κρασιών και ρακής,

ΠΑΛΑΙΚΑΣΤΡΟ: 
Στην περιοχή του Παλαίκαστρου το τοπίο είναι πεδινό και φωτεινό, ανοικτό προς τις υπέροχες παραλίες του Κουρεμένου και της Χιόνας, με τα γειτονικά ερείπια της μινωικής πόλης του Παλαίκαστρου. Στην Χιόνα μπορούμε να απολαύσουμε φρέσκο ψάρι για το οποίο είναι φημισμένη Πολύ κοντά στη Χιόνα βρίσκεται και η παραλία του Κουρεμένου, αγαπημένος προορισμός για τους λάτρεις του windsurfing λόγω των ισχυρών βόρειων ανέμων στους οποίους είναι εκτεθειμένος. Ο Κουρεμένος επίσης ενδείκνυται για καταδύσεις λόγω του θαυμάσιου βυθού του.

ΜΑΚΡΥΣ ΓΙΑΛΟΣ: 
Το ίδιο το όνομα Μακρύ Γιαλός αποκαλύπτει το κύριο πλεονέκτημα του, καθώς πρόκειται για ένα μεγάλο όρμο με μια πανέμορφη αμμώδη παραλία που εκτείνεται συνολικά σε μήκος μεγαλύτερο του ενός χιλιομέτρου.

Η Παραλία του Μακρύ Γιαλού με καθαρά και ρηχά νερά είναι κατάλληλη για παιδιά και ευχάριστη για ενήλικες αφού μπορείτε να βρείτε κάθε είδους διασκέδαση και άνεση. Απέχει από την Ιεράπετρα 24 χλμ και από τη Σητεία 35 χλμ.. Οι ανασκαφές στην περιοχή έχουν φέρει στο φως μια Μινωική έπαυλη καθώς και μια έπαυλη Ρωμαϊκής περιόδου.

ΜΟΝΗ ΚΑΨΑ ( Μονή Αγίου Ιωάννη Προδρόμου):
Βρίσκεται σε ένα τοπίο μαγευτικής και άγριας ομορφιάς πάνω σε μία απότομη βραχώδη πλαγιά, στην περιοχή του Μακρύγιαλου και προσφέρει μία εκπληκτική θέα στο Λυβικό Πέλαγος. Εορτάζει στις 29 Αυγούστου. Φέρεται να έχει χτιστεί κατά τον 15ο αιώνα. Μεγάλο μέρος της καταστράφηκε το 1471, όταν οι Τούρκοι επιτέθηκαν στο μοναστήρι από τη θάλασσα και στα χρόνια που ακολούθησαν η περιοχή πέρασε στα χέρια διάφορων κατακτητών, ένας εκ των οποίων ονομαζόταν Καψάς και έτσι η περιοχή έμεινε γνωστή με το όνομα αυτό. Τετρακόσια χρόνια αργότερα η Μονή αναστηλώθηκε από το μοναχό Ιωσήφ Γεροντογιάννη, έναν ιδιότυπο μοναχό που έβλεπε οράματα και θεράπευε τους αρρώστους, γεγονός που προσέλκυε πλήθη κόσμου που ερχόταν εδώ για να προσκυνήσει.

ΜΟΧΛΟΣ: 
Μόχλος ονομάζεται ένα μικρό νησάκι στον Κόλπο του Μεραμπέλου, 27 χλμ. από την Σητεία. Το μικρό ψαροχώρι απέναντι από το νησάκι έχει το ίδιο όνομα και είναι γνωστό σ’ όλη την Κρήτη για τις θαλασσινές νοστιμιές που σερβίρονται στις ταβέρνες του μικρού λιμανιού του. Στη Μινωική εποχή, ο Μόχλος ήταν σημαντικό λιμάνι στην ανατολική Κρήτη και μέχρι τώρα μπορεί κανείς να επισκεφτεί με μία μικρή βάρκα τις ανασκαφές που βρίσκονται πάνω στο νησάκι, 150 μέτρα από την ακτή. Ανάμεσα στα άλλα που βρέθηκαν στους τάφους ένα πανέμορφο, πλούσια στολισμένο, χρυσό κόσμημα, υπέροχα πήλινα αγγεία, καθώς και ένα κουτί για τη φύλαξη κοσμημάτων με ένα σουγιά με το σχήμα σκύλου. Σήμερα ο Μόχλος είναι ένα μικρό, ήσυχο χωριουδάκι με ένα γραφικό λιμανάκι με καθαρά νερά. Οι κόλποι γύρω από το Μόχλο είναι κυρίως με βράχια, κατάλληλοι για υποβρύχιες καταδύσεις και μπορείτε να βρείτε μικρή παραλία για κολύμπι με βότσαλο και άμμο στην περιοχή.

Επίσης, στην πόλη της Σητείας μην παραλείψετε να επισκεφθείτε

Το Αρχαιολογικό Μουσείο: Τα περισσότερα από τα εκθέματα είναι από το μινωικό ανάκτορο της Κάτω Ζάκρου και το πιο πολύτιμο έκθεμα θεωρείται το χρυσελεφάντινο αγαλματίδιο από τον αρχαιολογικό χώρο του Παλαιοκάστρου.

Το Φρούριο Καζάρμα: 
Χτίστηκε το 13ο αιώνα από τους Ενετούς και είναι εμφανές ακόμα και από την παραλία. Στην πραγματικότητα η ονομασία του είναι Casa di Arma (στρατώνας της φρουράς) και ουσιαστικά αποτέλεσε το κύριο αμυντικό κάστρο της πόλης.

Το Λαογραφικό Μουσείο: 
Τα εκθέματα ανήκουν στον προηγούμενο αιώνα και στις αρχές του αιώνα μας. Περίφημα κεντήματα και υφαντά εξαιρετικής τέχνης, ξυλόγλυπτα, τοπικές ενδυμασίες, οικοσκευές, εικόνες και άλλα είδη δίνουν μια παραστατική εικόνα της παλιάς ζωής των κατοίκων της Σητείας.